بدون اتلاف وقت می‌روم سر اصل مطلب؛

...

صفحات اینترنتی، ساده تر از آنچه ما فکر می‌کنیم:

نحوه کار صفحات اینترنتی به این شکل است که مرورگر صفحات (browser مثلا firefox) متنی که در آن توصیف محتوای موجود در صفحه است را دریافت میکند و با تحلیل آن می‌فهمد که متن موجود چه خصوصیاتی (مثل رنگ و ...) دارد، کجای صفحه عکس، جدول و سایر اشیا قرار دارند و ...؛ برای مشاهده نمونه این متن که آن را منبع صفحه یا source code نامیده اند روی یک صفحه اینترنتی (مثل همین صفحه) راست کلیک کنید و گزینه view page source رو انتخاب کنید؛ --سرسری نگیریدش که با همین یه نکته ساده می‌تونید اول با مقایسه کردن یاد بگیرید (html و css و حتی شاید javascript رو) و بعد کم کم تو همون browser خودتون اونا رو تغییر بدبد و نتایجش رو بررسی کنید. اینطوری میشید یه پا طراح html و قالب صفحه اینترنتی.--

اما تهیه صفحات اینترنتی به این شکل نمی‌توانست برای همیشه ادامه پیدا کند، به دو دلیل:

  1. عدم پویایی ظاهری : که با javascript تا حدود زیادی حل شد
  2. عدم پویایی محتوایی : به این معنا که تهیه مطلب برای آن در ابن حالت خیلی زمان برو سخت است، نیازمند دانشی خاص است و برای همه امکان پذیر نیست، بنابر این زبان های برنامه نویسی تحت وب پا به عرصه حضور گذاشتند

حال رقابت بر سر ساخت سایت ها قوی تر و سخت تر شده بود. حالا صفحات با وجود اسکریپت‌ها، پویایی ظاهری و با برنامه نویسی تحت وب پویایی محتوایی پیدا کرده بودند. اما همه امکان برنامه نویسی نداشتند، برنامه نویسان با بهره گیری از این زبان ها واسط‌هایی ساختند که کار صاحبان سایت ها را راحت می‌کرد. دیگر کسی مجبور نبود از کد های زبان HTML استفاده کند. به این واسط‌ها نام سامانه(سیستم) مدیریت محتوا اطلاق می‌شود.

وقتی محبوبیت سامانه‌های مدیریت محتوا افزایش یافت، کار تخصصی تر شد و نرم افزارهایی عمومی‌تر روانه بازار شدند که محصول شرکت های نرم‌افزاری بودند. برخی از این سیستم‌های مدیریت محتوایی با گذشت زمان جنبه پشتیبانی قوی‌تری را طلب می‌کردند، به این معنا که شرکت های تولید کننده نرم افزار مدیریت محتوا بیشتر از آنکه بر بازاریابی فروش سامانه تمرکز کنند، بازار داغ‌تری را در حوزه پشتیبانی از نرم‌افزار خود یافتند بنابر این نرم افزار های خود را رایگان در اختیار مشتریان قرار دادند.

این چنین، سیستم های مدیریت محتوایی به بازار عرضه شد که هزینه اولیه ندارد اما برای کارهای حرفه‌ای و تجاری نیازمند پشتیبانی شرکت های نرم‌افزاری است تا افزونه‌هایی را به آن بیافزایند.

نمونه این سامانه‌های مدیریت محتوایی عبارتند از:

  • پی اج پی نیوک
  • جوملا
  • دات نت نیوک
  • دروپال
  • وردپرس
  • و ...

در قسمت بعدی توضیحی مختصر در مورد معروف‌ترین این سامانه‌ها خدمت دوستان ارائه خواهم داد، انشالله.